Aruba - dag 5 - woensdag 26 juni 2013

Ook deze dag was het zonnig en warm. We vertrokken om half 12 van ons appartement en reden naar Oranjestad, de hoofdstad van het eiland. De stad is genoemd naar het huis Oranje. We gingen eerst naar het hoofdpostkantoor, waar ik een ansichtkaart moest posten. We parkeerden daar meteen ook. Dichtbij het postkantoor stond een grote r.k. kerk (aan de Domincanessenstraat). Er stond ook een school bij en een gebouw, waar de paters woonden, die les gaven. Via de Hendrikstraat liepen we naar de Caya G.F. Betico Croes (de hoofdstraat van de stad). Betico Croes was de grondlegger van de status aparte van 1986. Aruba maakte zich toen los van de Nederlandse Antillen en kreeg een zelfstandige status binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Het boterde niet zo tussen Curaçao en Aruba. Aruba wilde onder de heerschappij van Willemstad uit. In datzelfde jaar stapte de Protestantse Gemeente van Aruba uit de Protestantse Kerk van de Nederlandse Antillen (PKNA). Of het een te maken had met het ander, weet ik niet. De regering van Aruba probeert de binnenstad van Oranjestad weer op te kalefateren. De straten worden opnieuw bestraat en er is een tramlijn aangelegd. Die moet de passagiers van de cruiseschepen rechtstreeks naar de binnenstad brengen. De binnenstad was in verval geraakt. De ene na de andere winkel sloot en verhuisde naar shopping malls aan de havenkant. De winkels in de Caya Betico Croes waren mooi, maar niet bijzonder. Er waren veel kledingwinkels bij. We bezochten het Nationaal Archeologisch Museum aan de Schelpstraat. Het was mooi en modern ingericht, met audiovisuele middelen. Er werd veel aandacht besteed aan het Aruba van voor de koloniale tijd. Er werden potten en pannen en andere gebruiksvoorwerpen van de Indianen getoond. Kortom, er werd veel aandacht besteed aan de Indianencultuur. Aruba is op zoek naar zijn roots. Het was trouwens niet te merken, want wij als blanke Nederlanders waren de enige bezoekers. Het museum is ondergebracht in oude koloniale panden, die zijn opgeknapt. Deze panden behoren tot de weinige oude panden, die bewaard zijn gebleven. De rest is afgebroken. Van historische waarde had men een aantal jaren geleden nog geen benul. Alles moest modern. Via de Plaza Daniel Leo (ook met veel winkels) liepen we naar de Renaissance Mall. Hier had je de duurdere winkels. Hier kopen ook de rijkere Amerikaanse cruisetoeristen. Aan de zeekant was de L.G. Smith Boulevard. Aan de ene kant stond het Crystal casino en theater, aan de andere kant was de jachthaven en de aanlegsteiger voor de cruiseschepen. Bij het eetcafé Paddock dronken we wat. Het werd gerund door Nederlanders. We liepen verder naar het parlement en Fort Zoutman. Dit laatste lag vroeger aan zee, maar door de dichtslibbing van de haven nu niet meer. Het fort stamt uit de 19e eeuw. Het wordt gedomineerd door de Willem III-toren. Het is omgeven door muren. Bij de ingang stonden twee oude kanonnen. Aan de overkant van de boulevard lag het fraaie Wilhelminapark met een standbeeld van onze ex-koningin. In het park stonden talrijke palmen en het stikte er van de leguanen. Bij het park komt de Lagoen in zee uit. Vandaar heb je een mooi gezicht op de zee. Naast het Wilhelminapark was de Renaissance marktplaats, waar veel eettentjes en boetiekjes waren. Aan het eind van de middag aten we heuse Hollandse pannenkoeken bij het Dutch Pancake House (het Nederlandse pannenkoekrestaurant). Nederlandse pannenkoeken zijn blijkbaar een exportproduct. Ook van dit etablissement waren Nederlanders de eigenaar. Nederlanders willen nog wel weleens in de horeca werken. Na de heerlijke pannenkoeken gingen we weer huiswaarts. Om kwart voor 8 kwamen we bij ons appartement aan. Het was toen al donker. De foto toont het Nationaal Archeologisch Museum. Bon nochi!