Playa Santa Cruz

Het Paasweekend is altijd een weekend om erop uit te gaan. Gisteren trokken we weer naar Bandabou, dat talloze mooie plekjes heeft. Het was 33 graden C. Via een omweg reden we naar Bandabou. Aan het eind van de Winston Churchillweg werden we tegengehouden door de politie. De weg was afgezet. Wat was het geval? De optocht van de Seu, het oogstfeest, zou passeren. Die is elk jaar op tweede Paasdag. Vorig jaar hebben we hem gezien. Fleurig uitgedoste mensen springen en dansen op de muziek, blij als ze zijn, dat de oogst is binnengehaald. Via de Seru Fortunaweg en Hato en via Souax reden we nu naar Bandabou. In de verte zien we de Christoffelberg. Via Fontein en Soto rijden we naar Playa Santa Cruz. Als we er aankomen, is het druk. Sommigen kamperen er. Dat doen de Curaçaoenaars vaak met Pasen. We ontmoeten er ook enkele mensen van de Ebenezer church. Kinderen spelen volleybal, anderen zwemmen in de zee. Aan het eind van het strand is een kleine baai, waar vissersboten liggen. Er verheffen zich enkele bergen rond Santa Cruz. Ze zien er imponerend uit, maar zijn niet zo hoog. Het zijn de Seru Commandant (134 meter) en de Santa Krus (122 meter). Je kunt vanaf Playa Santa Cruz boottochtjes maken. Er is ook een klein restaurantje. Enkele jongens eten er luidruchtig. Een papegaai zit in zijn kooi. Bij de ingang zijn twee kanonslopen ingemetseld. Als we gegeten hebben en uitgerust zijn, vertrekken we naar Playa Jeremi. We komen langs het landhuis Sint-Kruis (Santa Cruz) en het dorpje Lagun. Even verder bereiken we Playa Jeremi al. Ook hier is het druk. Hele families hebben zich naar het strand begeven om zich er te verpozen. Er licht een jacht voor de kust. Enkele duikers wagen een duik om het koraalrif te bekijken. De zon brandt genadeloos. Er is bijna geen schaduw op het strand. Aan het eind van de middag besluiten we terug te gaan naar Willemstad. Bij Santa Cruz zien we Max en Thalita, die ons een kokos verkopen. We drinken de kokosmelk op (heerlijk zoet!) en nemen de kokos mee voor het vruchtvlees. Zo verdienen Max en Thalita er een zakcentje bij. De kokossen zijn uit eigen tuin. Onderweg willen we koffie drinken in landhuis Pannekoek, maar dat is wegens verbouwing gesloten. We rijden een heel stuk door naar landhuis Daniel. Gelukkig is dat wel open en we drinken er een heerlijke cappucino. In landhuis Daniel is het altijd gezellig en gemoedelijk. We besluiten te gaan eten bij de Buurvrouw, maar hier wacht ons een teleurstelling. Een kertting verspert de ingang. Op maandag zijn ze gesloten. Dan maar door naar Willemstad. We rijden naar Pirate Bay in Piscadera. Het is er behoorlijk druk, want het is happy hour. Maar gelukkig kunnen we nog wat eten. Het is gezellig aan zee. De zon gaat net onder en dat geeft een speciaal effect. Tegen half 9 zijn we weer thuis. Bon nochi!