De keramiste

Inmiddels zijn Hans en Janny weer vertrokken van het eiland. Afgelopen vrijdag bezocht ik een keramische tentoonstelling in het Kas di Kultrura in Scharloo. Op Curaçao heb je niet zoveel cultuur, dus je moet genieten van de cultuur, die er is. Het is allemaal lokale cultuur, geproduceerd door lokale kunstenaars. En soms zijn hun producten verrassend. Ik hoop er in de toekomst meer van te vertellen. De expositie heette "Perseveransia" en was van Norva Sling. Toen ik het cultuurhuis betrad, ontmoette ik de kunstenares in eigen persoon. Ze was geheel gekleed in de Curaçaose klederdracht, hetgeen het geheel een extra dimensie gaf. Ze vertelde mij wat over haar kunstwerken. Het waren keramische beelden met als thema: liefde, trouw, eenheid, harmonie, etc. De mens, het individu, man en vrouw zijn geroepen tot harmonie en eenheid. Dat kwam treffend tot uiting in haar kunst. Na het bezoek aan de Kas di Kultura wandelde ik nog wat door Scharloo, waar ik heel wat mooie gerestaureerde panden zag. Gelukkig dat er veel geld wordt besteed aan het restaureren van deze historische panden. Ook zij zijn een deel van de Curaçaose cultuur en geschiedenis! Zondag regende het voor een groot deel van de dag. Enkele kruispunten en wegen kwamen onder water te staan. Bij dit soort weer blijven de mensen liever binnen. Zondagavond bezochten we een manifestatie van de Raad van Kerken en het Plataforma Otrobanda, met als thema: liefde en vrede. Men bad voor liefde op het eiland. Verschillende muziekgroepen en zangers lieten zich horen, verschillende sprekers diepten het onderwerp uit. Jammer, dat de regen af en toe een spelbreker was, maar verder was het een goede manifestatie. Hopelijk werpt die zijn vruchten af. Af en toe ga ik naar de openbare bibliotheek aan het Waaigat. Ik ben bezig Nederlandse literaire boeken te lezen, want ik moet mijn schade inhalen. Op het gymnasium werden al deze boeken wel besproken en je werd verondersteld ze te lezen, maar (bijna) niemand deed dat. Nu doe ik het wel en het bevalt me goed, hoewel wat oudere literatuur soms niet om door te komen is.We leven nu in een heel andere tijd, met een andere schrijfstijl. Bon nochi!