Geologische expeditie

Vorige week maakte ik deel uit van een geologische expeditie naar de binnenlanden. Het was een hele ervaring. Lees hier mijn verslag. Vóór dag en dauw vertrokken we van huis naar het verzamelpunt aan de St. Michielsweg in Julianadorp. Hier woonde de leider van de expeditie, een geoloog. Een goed half uur later dan de bedoeling was, vertrokken we naar het eerste punt, waar onderzoek zou worden gedaan. Een half uur later vertrekken is normaal voor Curaçaose begrippen. Ten Westen van Julianadorp was een berg, waarop olietanks staan. De olietanks waren niet het onderwerp van onderzoek, maar de verschillende aardlagen en breuklijnen. Curaçao lag miljoenen jaren geleden waar nu de Galápagos-eilanden liggen, ten Westen van Ecuador. De plaat waarop ons eiland lag schoof tussen Noord- en Zuid-Amerika, die toen nog niet met elkaar verbonden waren door een landengte, door en kwam terecht in wat nu de Caribische Zee is. De sporen zijn daarvan nog te vinden op ons eiland. We hadden een mooi uitzicht op de Drie Gebroeders, drie lage bergen. Achter de olietanks hadden we een prachtig uitzicht op Wechi en Malpais. Daar moet ergens de oudste Indianennederzetting gevonden zijn. Deze Indianen kwamen uit Venezuela. We reden nu naar de Vlakte van Hato. Die bestaat voor een groot deel uit kalksteen, dat poreus is en regenwater doorlaat. Er was ook een ondergronds meertje. We konden allerlei fossielen vinden. Even verderop waren er rotswanden, die van onderen uitgeschuurd waren door zeewater of opgegeten door kalksteen etende diertjes. De rotsformaties waren interessant om te zien. We waren hier op het heetst van de dag en we moesten ons een weg banen door de mondi. Vele giftige cacteeen versperden ons de weg. Daarna gingen we naar de Seru Djaka a Kom'e, een berg van 113 meter hoog bij Tera Corá. De berg heet vertaald "de rat heeft hem gegeten" omdat de bergwand er zo uitziet. Hier zagen we de verschillende aardlagen en nog resten van gesteente uit het Noordelijke Andesgebergte, dat hier in de loop van miljoenen jaren was terecht gekomen. De zon zinderde aan het firmament toen we hier ons onderzoek deden en uitleg kregen van de deskundige. Van Tera Corá reden we nu naar landhuis Savonet in  het noorden. Hier hadden we een eetpauze. We werden vergezeld door padvinders uit de regio. Er was een jamboree van padvinders uit de verschillende eilanden van de Cariben. Sommige spraken Engels (van de Engelse eilanden), anderen Frans (van Martinique en Guadeloupe). Na de eetpauze liepen we het Christoffelpark in. Diep in het park zagen we interessante rotsformaties en aardlagen, die over elkaar geschoven waren, weer in de loop van miljoenen jaren. In de verte zagen we de Christoffelberg. We liepen niet over een pad, maar over een natuurlijke rooi, waarlangs het regenwater werd afgevoerd. Moe maar tevreden sloten we de excursie af. De meeste deelnemers aan de excutrsie hadden een korte cursus geologie gevolgd. Ik was introducé. De volgende dag rustten we uit op het strand van Playa Manzalina bij landhuis San Juan. We waren niet de enigen, maar het was er niet druk. Daar is het strand te afgelegen voor. We zaten in de schaduw van een Manzalinaboom, die giftige vruchten heeft.Ze branden in je huid als je niet oppast. We zwommen even in de zee. Voor de kust lag een catamaran, die later weer vertrok. Voordat de slagboom van het terrein van San Juan dicht ging, verlieten we het gebied. Het was een rustige middag geweest. Nog iets over het weer van vanavond (21.45 uur plaatselijke tijd) (ik heb immers een weerstation aangeschaft): de luchtvochtigheid is 75%, de temperatuur 30,5 graden Celsius en de luchtdruk 1004 milibar. Het was vandaag overdag 35 graden. Maar de Passaatwind maakt het draaglijk. Ik ben, na het lezen van Nederlandse literatuur, begonnen met het lezen van Antilliaanse literatuur. Je moet dan denken aan schrijvers als Boeli van Leeuwen, Diana Lebacs en Frank Martinus Arion. De nationale bibliotheek "Frank Martinus Arion" is mij daarbij behulpzaam, want daar kan ik deze boeken lenen. Bon nochi!

Sunset Waters

Gisteren zijn we weer in Bandabou geweest. Via Soto reden we naar Sunset Waters. We kwamen hierbij langs Groot Santa Martha. Het is een landhuis op een voormalige plantage. Nu is er een sociale werkplaats gevestigd. Er waren onlangs moeilijkheden met de deelnemers en de directie. Dit heeft de minister van Sociale Zaken de kop gekost. Men zoekt nu een ander. Maar de screening is nog in volle gang. We waren een tijdje niet geweest in Sunset Waters. De weg erheen was er niet beter op geworden. Er waren nu gaten in het wegdek. Sunset Waters is een ressort, dat enkele jaren geleden failliet gegaan is. Het werd onbewaakt achtergelaten en de plaatselijke bevolking heeft het helemaal gestript. We waren niet de enigen op het strand. Er wordt toch nog gebruik gemaakt van Sunset Waters, hoewel er geen faciliteiten meer zijn. We lazen in de krant, dat het ressort een nieuwe eigenaar heeft. Die wil er wel weer in investeren. Hopelijk wordt het dan weer een leuk ressort. Toen het nog een fungerend ressort was, gingen vele Curaçaoenaars erheen met vakantie. Vakantie in eigen land, heet dat. Sunset Water ligt op het punt, waar de Santa Marthabaai uitmondt in de zee. In de verte zagen we de Christoffelberg. Van Sunset Waters reden we naar Lagun. We dronken daar koffie op het terras van Bahia. We hadden een mooi uitzicht op de baai en de bergen. Playa Lagun is meer een familiestrand. Van Lagun  reden we via Westpunt en Barber weer naar Willemstad. In Westpunt zijn er veel appartementen en vakantiehuisjes. Het is het verste punt van Willemstad, bijna 40 kilometer. We hebben dus een rondje eiland gedaan. Christiaan is bezig met zijn  stempels te halen voor de uitreis. Els gaat eraan beginnen. Ik heb onlangs een weerstation gekocht. Ik beheer nu dus een weerstation en ik kan je het weer van ons deel van het eiland doorgeven. Op het ogenblik is het 21.15 uur plaatselijke tijd en de weeersomstandigheden zijn als volgt: de temperatuur is 29,7 graden Celsius; de luchtvochtigheid is 72%; het kwik staat op 1004 hPa (dit is al dagen zo; het weer is hier erg stabiel). Bon nochi!

Vertrek

Hier dan weer een bericht uit Curaçao na weken afwezigheid. We hebben Lotte gisteren uitgezwaaid op het vliegveld Hato. Ze heeft drie jaar bij ons gewoond. Ze gaat naar de hogere hotelschool in Den Haag. Op 27 juni j.l. was de diploma-uitreiking op het Radulphus College. Ze heeft de Havo gedaan. Christiaan neemt het vliegtuig op 4 augustus a.s. Hij gaat bouwkunde studeren in Delft. We hopen, dat hij er nu blijft. Els heeft een baan aanvaard in Nederland. Eind september vertrekt ze. Ik hoop ook werk te vinden in Nederland. Zolang dat niet lukt, blijf ik hier, want je moet toch ergens van leven. Zodra er nieuws is, hoor je het.
Christiaan heeft zijn rijbewijs gehaald. Gefeliciteerd! Het halen van het rijbewijs is hier veel goedkoper dan in Nederland. Voor ca. 850 gulden kun je het halen. 1 euro = NAf 2,42. Dan kun je het zelf uitrekenen.
We zijn vorige maand twee weken in Nederland geweest om onze kinderen en onze ouders te bezoeken. Het was een drukke tijd. Nu zijn we dus weer terug op Curaçao. Het is warm hier, maar gelukkig kan ik er goed tegen. Het is regelmatig 34 graden. Door de passaatwind is het draaglijk. Die waait altijd, behalve in augustus/september. Dan is het hier bloedheet. In deze tijd van het jaar koelt het 'avonds en 's nachts nauwelijks af. Laatst was het te middernacht nog 30 graden! Een heerlijke temperatuur hier.
Politiek is het rustig op ons eiland. Ex-premier Schotte is weer vrijgelaten. Hij werd alleen verhoord in verband met het witwassen van geld en valsheid in geschrifte. De bewijzen tegen hem worden verzameld. We weten nog steeds niet wie opdracht gegeven heeft tot de moord op Helmin Wiels, nu al meer dan een jaar geleden. De daders zijn wel gepakt. Ik denk, dat een hele beerput opengaat als de intellectuele daders worden gevonden. De minister van sociale zaken en werkgelegenheid is opgestapt. Dat is niet vrijwillig gebeurd. Ze kreeg een motie van wantrouwen in de Staten. Ze was lid van de PS. Die partij zoekt nu naar een andere kandidaat. De veiligheidsdienst is nu bezig met de screening van de beoogde kandidaat. Premier Asjes heeft onlangs het Parke Tropikal heropend, de dierentuin. Ze hadden geldgebrek en de dierentuin dreigde gesloten te worden. Dat zou jammer zijn geweest. Zo gaat alles achteruit. Laatst hebben we trouwens een ananas gegeten uit eigen tuin. We hebben hem zelf opgekweekt en hij was lekker. Er hangen weer veel banen aan de bananenboom, zag ik. Dat wordt straks weer lekker smullen van tropisch fruit. Bon nochi!