Open huis

Gisteren hebben we open huizen bezocht. Als je wil weten, wat ik daarmee bedoel, moet je verder lezen. We hadden in de krant gelezen, dat er op twee plaatsen open huizen waren op Bandabou. We reden dan via Souax naar Grote Berg. De weg was daar net opnieuw geasfalteerd. Alleen een klein stukje was nog niet klaar. Op het ogenblik worden overal op het eiland wegen opnieuw geasfalteerd. Men is bezig aan een inhaalslag. De wegen waren heel slecht, soms met grote gaten erin. Ze zijn het soms nog. Dat de weg naar Westpunt nog niet helemaal klaar was, was ter hoogte van het verkavelingsplan Harmonia. Daar werden nu wel enkele huizen gebouwd, zagen we. Het ene ontwikkelingsplan na het andere wordt op het eiland uit de grond gestampt. Projectontwikkelaars verdienen er miljoenen aan. Via Soto en Lagun reden we naar Jeremi. Onderweg kwamen we langs landhuis Pannekoek. Restaurant en vlindertuin waren weer open, maar dat had ik al een keer gezegd. Op de voormalige plantage Jeremi hield een projectontwikkelaar open huis. Er stonden twee modelwoningen, die meer of minder afgebouwd waren. Die aan de rand van de zee was gelegen, was het duurst. De kavels aan de weg gelegen zijn het kleinst en het goedkoopst. Er komen op het resort nog een winkeltje en een speeltuin. Het lijkt me leuk en rustig, alleen ver van Willemstad. Een van de medewerkers van het project legde ons het een en ander uit en gaf ons een folder mee. Daarna reden we via Bisento naar St. Willibrordus. In de buurt hiervan was Coral Estate. Dit is een ommuurde gemeenschap. We moesten de wachtpost passeren om er binnen te raken. De veiligheidsmaatregelen zijn streng. Bij het voormalige hotel Habitat parkeerden we onze auto. Boven ons lagen schitterende villa's op de berg. We liepen naar het restaurant. Daar was een infobalie over een nieuw project. Je kon studio's kopen. Ze hadden behoord tot het vroegere hotel, maar dat was failliet gegaan. Er gaan nogal wat hotels failliet op het eiland. De appartementen waren volledig gestript en worden nu omgebouwd tot studio's. De studio's met zeezicht zijn uiteraard het duurst. Het meubilair wordt er bij geleverd. Je kunt de studio's ook verhuren als je er niet bent. Ze beschikken over maar één ruimte en zijn dus niet geschikt voor permanente bewoning voor meerdere personen. Wel is het geheel schitterend gelegen aan zee. Maar ook wel een beetje ver van Willemstad. Toch was er veel belangstelling op de open dagen, zeiden ze. Na alles bekeken te hebben en goed geinformeerd te zijn, reden we weer huiswaarts. We hadden weer veel geleerd deze middag. Het weer is nog steeds warm, droog en zonnig. Vandaag was het zo'n 33 graden. Bon nochi!

Ronde Klip

Afgelopen zondag maakten we een tocht rond de Ronde Klip. Eerst reden we naar de wijk Kwartje. We verdwaalden hier in een wirwar van wegen. Het wegenplan van Curaçao zit namelijk niet logisch in elkaar. Daarna reden we door naar Koraal Partier waar er open huis zou zijn voor een nieuw bouwproject. Er was niets of niemand. Wel was er een terrein klaargemaakt voor bebouwing. De wegen lagen er al. Achteraf lazen we, dat je alleen kavels kon kopen. Verderop bekeken we een bouwproject, dat net klaargekomen was. De huisjes waren echter klein. We reden nu naar Santa Catharina en wel naar de wijk Las Quintas Villas. Er waren mooie huizen bij. Via de wijk Cocori reden we nu naar de Ronde Klip. Deze berg is 131 meter hoog. Je kunt er helemaal omheen rijden, hetgeen wij ook deden. De wegen waren hier onverhard en slecht. Overal lag veel afval langs de weg. Jammer, want deze vervuiling is niet nodig. Selikor werkt goed en de landfill is er voor het groffe vuil. In de verte zagen we Santa Catharina en de zee.We zagen achter de Ronde Klip plantages, die verlaten waren. Huizen waren vervallen of half afgebouwd. In de verte zagen we het landhuis Ronde Klip. Verderop reden we langs landhuis Brievengat. Het is mooi gerestaureerd. Helaas was het dicht. We reden nu naar Parera om iets te drinken en naar Fort Nassau, maar alles was dicht. Vanaf Fort Nassau hadden we een mooi uitzicht op het Schottegat. We zagen de raffinaderij beneden ons en aan de andere kant de marinebasis. We gingen nu maar thuis koffiedrinken. Op de terugweg kwamen we langs een mooi gerestaureerd landhuis, waar nu het Kadaster in zit. Daarnaast was er nog een mooi landhuis. Wat daar nu in zit, weet ik niet. Misschien een bank. Het stikt op Curaçao van landhuizen. Het weer was mooi en warm, zo'n 33 graden. Bon nochi!

Playa Kanoa

Gisteren had Curaçao een feestdag. Het is drie jaar geleden, dat Curaçao autonoom werd. De Nederlandse Antillen hielden toen op te bestaan. Met grote verwachtingen werd Curaçao een land. Dat wil zeggen: men heeft interne autonomie. Defensie en buitenlandse zaken worden nog steeds geregeld door Nederland. De hoge verwachtingen van de Curaçaose autonomie zijn echter niet uitgekomen. Financieel gaat het erg slecht met het eiland. De toestand is zorgelijk, hoewel twee interimregeringen hun best gedaan hebben om puin te ruimen. De huidige regering moet wel bezuinigen. Er was dus geen reden tot feest en er waren ook geen feestelijkheden. Niemand weet ook hoe deze dag precies heet. Ik noem hem maar "autonomiedag". We gingen op deze dag naar de noordkust, naar Playa Kanoa. Het was er rustig. Enkele jongeren waren aan het surfen op de hoge golven. Enkele mensen zaten verderop aan het strand. Er zijn weinig voorzieningen op Playa Kanoa. Veel palapa's zijn kapot. Er zwerft veel afval. Aan het eind van de middag kwamen wat mensen om hun hond uit te laten. Het werd toen ook bewolkt. We zijn toen maar naar huis gegaan. Zo'n middagje strand is wel rustgevend. Bon nochi!

The Ritz

Gisteren hield The Ritz open huis. We waren erbij aanwezig. The Ritz is een voormalige ijsfabriek op Scharloo. Men heeft deze fabriek omgebouwd tot kantoren en een hotel. Daarbij heeft men zoveel mogelijk van de fabriek intact gelaten. We kregen een rondleiding door de eigenaar van het complex. Ik had niet vermoed dat achter de voorgevel van The Ritz nog zoveel ruimte was. Het loopt helemaal door tot het terrein van het Amerikaanse consulaat daarachter. Ook waren er veel sculpturen te bezichtigen, die men kan kopen. De Amerikaanse Avalon medische universiteit is in een van de gebouwen gevestigd. Ze gaat daar weg om elders een nieuw pand te betrekken. Hier studeren Amerikanen voor hun medische basisopleiding. Volgens de gids studeren ze zeven dagen per week, dit in tegenstelling tot de Nederlandse stagiaires, die hier alleen maar feest vieren. Nu vind ik zeven dagen per week wel erg veel. Wie zou dat volhouden? Het is frappant, dat er vele Amerikaanse medische faculteiten in de Cariben zijn. Op Curaçao is er nog een en op Bonaire ook. Het vrijgekomen pand in The Ritz wordt heringericht voor hotelkamers. Blijkbaar is er veel vraag naar, hoewel je in de krant leest, dat de hotelbezetting op het eiland nu maar 60 tot 70 procent is. Na de rondleiding gingen we naar het voormalige klooster bij de kathedraal. Het is omgebouwd tot hotel en restaurant. In de binnenhof is nu een zwembad. In de voormalige kapel kun je nu eten. Hier en daar hingen foto's van de paters, toen ze nog in het klooster woonden. Ook in Curaçao is het gedaan moet het rijke roomse leven, hoewel velen nog behoren tot de rooms-katholieke kerk (ca. 85 procent). Veel kloosterlingen zijn teruggegaan naar Nederland. Een enkele pater of non is er nog. De protestantse kerk op Curaçao is klein. Zij is wel de oudste kerk van het eiland. De gereformeerde kerk, zoals ze toen heette, werd opgericht in 1635, een jaar, nadat de Nederlanders het eiland bezetten. De protestantse Fortkerk is het oudste kerkgebouw van het eiland. In Grand Café Augustinus (bij het klooster) dronken we een drankje. Het klooster is dus opgekocht, gerenoveerd en heringericht voor seculier gebruik. Het is nog steeds warm weer. Er is weinig wind. Bon nochi!