Montana

Zondag was ik in Montana. Nu is Montana niet alleen een staat in de V.S. van Amerika, maar ook een wijk op Curaçao. De wijk is wat heuvelachtig. Vandaar de naam. Ik reed richting Santa Barbara. Op de achtergrond verhief zich de Tafelberg. Deze wordt al jaren afgegraven. Dat is jammer. Zo blijft er weinig van de berg over. Verder reed ik door de wijk Sabana. De wegen waren niet overal verhard. Er waren veel houten huizen in deze wijk. De wijk Oudewater, die hier niet ver vandaan ligt, heeft veel mooie villa's. Maar in de wijk Montana Rey Noord is het weer minder. Hier stonden veel armoedige huizen. Ten noorden van deze wijken liggen Groot Sint Joris en Choloma. Deze gebieden behoren bij de gelijknamige landhuizen. Waarschijnlijk zijn het vroeger plantages geweest, maar nu geheel overwoekerd door de mondi.  Ik kwam terecht op de weg, die naar het noorden leidt. De weg had geen naam. Ergens sloeg ik rechts af (bij de aloeplantage), reed nog een heel eind door en kwam toen terecht bij de struisvogelboerderij. Ik zag de struisvogels lopen. Ook waren er varkens en een tapir te zien. Op de uitkijktoren stonden mensen te kijken over de wijde omgeving. In de verte lag de Sint Jorisbaai. Men deed er aan parasailing. Ik dronk wat op het terras, bekeek nog de papegaai en vertrok weer. Ik reed nu richting Ronde Klip. Deze is 131 meter hoog. Ten zuiden daarvan lagen de wijken Cocori en Popo. Ik was er nog nooit geweest. Via de Ronde Klipweg reed ik naar de kerk van Bonam,. Verderop had ik nog een mooi uitzicht over de wijde omgeving. Ik was weer op ontdekkingstocht geweest op "nos dushi isla".  Verder is er niets te melden. Af en toe regent en onweert het flink. Maar de temperaturen zijn nog steeds hoog. Bon nochi!