Playa Shon Mosa

Afgelopen donderdag was het hemelvaartsdag. Iedereen had vrij, wij dus ook. In de namiddag gingen we naar Bandabou om het een en ander te bekijken. We rijden richting Soto. Het is mooi weer en de zon schijnt. Het is warm. Vlak voor Soto buigen we af naar het koffiehuis Union, midden in de kunuku, maar het koffiehuis is gesloten. We hadden er graag koffie gedronken. We rijden nu naar Lagun, waar we koffie willen gaan drinken in het restaurant Bahia bij de baai. Maar ook dit is wegens hemelvaartsdag gesloten. Je zou zeggen: op hemelvaartsdag komen er extra klanten, maar nee...hier niet. We rijden nu terug richting Soto en voor dit dorp willen we de zandweg naar Boka Santu Pretu nemen, een zwart zandstrand. Maar een slagboom verspert ons de weg. Een derde teleurstelling op rij. Je kunt hier op Curaçao van alles beleven. Je kunt dus niet zomaar bij Santu Pretu komen. We rijden verder richting landhuis San Juan. Daar is ook een slagboom, dat weten we, maar die is open, althans tot 6 uur 's avonds. Via de zandweg rijden we naar het landhuis San Juan. Daar springt iemand op en we moeten vijf gulden betalen om verder te mogen rijden. Dit is namelijk privéterrein en de eigenaar slaat een slaatje uit strandbezoekers. We rijden verder naar Playa Shon Mosa. Het is een klein strandje en het is niet al te druk. In de baai ligt het schip de "Zeelandia", dat met duikers vaart. Er wordt hier dus veel gedoken en gesnorkeld. We zwemmen wat in de baai. Els zwemt naar het schip en bezoekt de eigenaresse, die ze kent. We liggen een beetje in de zon en als laatsten vertrekken we van het strand. Nog voor 6 uur bereiken we de slagboom en gelukkig kunnen we er nog door rijden. We rijden weer naar Willermstad. Het was een leuke middag. Bon tardi!