Carnaval

Curaçao is een eiland van feesten. Als het even kan, wordt er gefeest. Neem nu de afgelopen tijd. Op 12 februari was er kindercarnaval. De kinderen hadden die maandag vrij van school. Op 14 februari was het Valentijnsdag. Dan kun je niets doen, zeker niet vergaderen. Veel mensen hebben etentjes op die dag. Vrijdag was de tienerparade. Op 19 februari was dan het echte carnaval. De Gran Marcha werd gehouden. Door de economische recessie was het trouwens minder dan anders. Er deden minder groepen aan mee. Maandag was de Marcha di Despedida van de kinderen en dinsdag was de Marcha di Despedida. Het carnaval werd afgesloten met het verbranden van Momo Rei. De kinderen hadden drie dagen vrij van school. Woensdag was het Aswoensdag en gingen de mensen een askruisje halen in de kerk om te boeten voor hun zonden, ook voor die die ze begaan hadden tijdens carnaval, zoals drank, drugs en seks. Al deze dagen kun je niets beginnen, want het hoofd van de mensen staat er niet naar. Nu is de lijdenstijd aangebroken (tempu di kuaresma) en zijn we in rustiger vaarwater terechtgekomen. De winkels zijn nu weer normaal open. Carnaval is op Curaçao een waar volksfeest. Maandag na carnaval had iedereen een vrije dag. Wij gingen naar Cabana Beach, maar toen we er aankwamen, vernamen we, dat Portugese oorlogsschepen het strand en het water teisterden. Wat zijn Portugese oorlogsschepen? Uit de koers geraakte oorlogsbodems uit Portugal? Nee, het zijn zeer giftige kwallen. Zo'n kwal kan tentakels hebben van wel dertig meter. Bij aanraking kun je zware brandwonden oplopen en zelfs verlamd worden. Niet om naar te verlangen dus. Bij een bepaalde wind, die vaak waait tusen carnaval en pasen, vormen ze een gevaar voor de zuidkust. Daarom gingen we maar naar de noordkust, naar Playa di Kanoa. De weg eerheen liep door de mondi en was heel slecht. Op een gegeven ogenblik had ik het idee dat ik door een rivier moest rijden, want de weg stond gewoon onder water. Overal langs de weg was vuilnis neergekieperd. Dat is gemakkelijker dan naar de land fill te gaan. Men is hier niet echt milieubewust! Met goed geluk kwamen we door het water heen en bereikten we Playa di Kanoa. Even verderop was men nieuwe windmolens aan het bouwen. Op Playa Kanoa was het aangenaam vertoeven. Het was ontspannend en het water was lekker. We zaten lekker onder een palappa. Terug reden we via een andere weg naar Brievengat. De weg was opgeknapt (nog steeds onverhard trouwens). Vroeger was ook deze heel slecht. De wegen zijn  trouwens heel slecht hier, mede door de zware regenval van de afgelopen tijden. We hebben hier last van La Nina. Men trekt er nu geld voor uit om de wegen op te knappen. Zo wordt ook de Ronde Klipweg vernieuwd. Het was wel nodig. 's Avonds gingen we uit eten bij Zanzibar aan de zuidkust. Bon tardi!