Grote Knip

Gisteren gingen we weer eens naar het strand. Het weer was er naar. Het was erg warm. We zouden naar de baai van Lagun. Via Tera Corá en Soto reden we erheen. We kwamen onderweg langs villapark Fontein. Het park is bijna af. De villa's stonden er mooi bij. Er waren nog enkele kavels te koop. Bij het strand van Lagun stond het vol auto's. Het was er vreselijk druk. Daarom reden we verder naar Kleine Knip. Ook hier was het erg druk. Wegens het warme weer? We reden dan maar door naar de Grote Knip. In de verte zagen we landhuis Knip liggen. Dit heeft een rol gespeeld in de slavenopstand van eind 18e eeuw. Hier begon de opstand onder leiding van Tula. Later werd die neergeslagen door het Nederlandse leger. Er is een film van gemaakt (Tula the revolt) waarin Christiaan nog heeft meegespeeld. Hij speelde voor soldaat. We hebben deze film nog vorig jaar bekeken in Utrecht. Ook op Grote Knip was het erg druk, maar we konden onze auto toch nog kwijt. En op het strand was nog plaats genoeg, ook onder de bomen. Alleen hadden we lat van mieren. Het water was lekker en verkoelend. Er zaten veel families te eten en te drinken op het strand. Het was er gezellig. Dit strand is een van de mooiste stranden van Curaçao. Toen de zon ondergegaan was, vertrokken we. We zagen nog en wild zwijn, dat op zoek was naar etensresten op het strand. De Curaçaoenaars zijn niet zo opruimerig en laten veel afval slingeren c.q. gebruiken de openbare ruimte als vuilnisvat. Dit is een ware plaag. Overal in de mondi wordt illegaal vuil gestort. Ook langs de wegen ligt veel vuil. Soms houdt men een schoonmaakactie, waar veel vrijwilligers aan mee doen, maar binnen een mum van tijd ligt er overal weer afval. Terwijl de reinigingsdienst toch goed functioneert. Er is ook een vuilstortplaats waar je je vuil kan dumpen, maar die is zeker te ver of zo. Dumpen in de mondi is gemakkelijker. Zo is er op ons eiland helaas veel vervuiling. Bon nochi!

Daaibooibaai

Gisteren was het weer strandweer zoals bijna elke dag op Curaçao. Via Grote Berg en St. Willibrordus reden we naar de Daaibooibaai. We waren er al een tijdje niet geweest. Het laatste gedeelte van de rit was door de mondi. Het was druk bij de baai. We konden nauwelijks een plekje vinden in de schaduw. We gaan liever niet in de brandende zon zitten, want dan verbrand je levend. De tropenzon is verraderlijk fel. We kwamen terecht in de schaduw van de rotsen. Het water van de zee was niet zo helder als normaal. Waarschijnlijk was er veel zand omgewoeld. Toch was het water lekker fris. Enkele mensen zaten onder palmbomen, andere onder palapa's. Enkele jongens probeerden op de rotsen te klauteren. Enkele vissersboten lagen aan wal. Dat is in het kort het beeld van de Daaibooibaai. Het ligt in de buurt van Coral Estate. Voor de rest gaat alles goed hier. Het Openbaar Ministerie is een campagne gestart om het eiland wapenvrij te krijgen. Dit vanwege de vele overvallen en inbraken, waarbij wapengeweld aan te pas kwam. Mensen kunnen tot eind van deze maand hun wapen inleveren. Ze krijgen er honderd gulden voor. Waarschijnlijk zijn er duizenden illegale vuurwapens op het eiland. Ze worden binnengesmokkeld via de Venezolaanse barkjes en op andere illegale manieren. Tot nu toe hebben ongveer honderd mensen hun wapen ingeleverd. De krant houdt elke dag de teller bij. Het proces tegen de mensen, die verdacht worden van de moord op Wiels is geeindigd. Eind deze maand komt de uitspraak. We gaan het zien. Intussen worden de prijzen van de levensmiddelen steeds hoger. We betalen ook meer voor water en stroom sinds we een nieuwe meter hebben. Ik ben begonnen met het lezen van Antilliaanse literatuur. Ik had al wel wat gelezen, maar ik ga het nu intensiever doen. Ik ben bezig met een boek van Boeli van Leeuwen. Het werpt veel licht op de maatschappij van ons eiland. Bon nochi!

Afscheid

Gisteren is Christiaan vertrokken naar Nederland. We brachten hem weg naar Hato en namen afscheid van hem. Hij heeft zes jaar op Curaçao gewoond. Hij gaat bouwkunde studeren in Delft. Jaarlijks vertrekken vele bursalen uit Curaçao naar Nederland om daar te gaan studeren. Velen van hen keren niet terug, omdat hier weinig werk is en ze weinig vooruitzichten hebben. En als ze terugkeren, worden ze vaak wantrouwend aangekeken, want ze hebben nieuwe ideeen en daar is men niet van gediend. Men wil alles graag bij het oude houden. Dat velen wegblijven, betekent wel een braindrain voor Curaçao. Laatst is ons buureiland Aruba ontsnapt aan een Venezolaanse bezetting. De Venezolaanse consul-generaal in spe was opgepakt, omdat hij verdacht was van drugshandel en het witwassen van zwart geld. Venezuela nam de arrestatie niet en er waren al vier oorlogsschepen op weg om hem te bevrijden. Zover kwam het niet, want de man werd op last van Nederland vrijgelaten. Kennelijk helpt de ouderwetse kanonneerbootpolitiek nog steeds. Venezuela had ook gedreigd de toevoer van ruwe olie naar Curaçao stil te leggen, zodat de raffinaderij gesloten zou moeten worden. En het land sloot het luchtruim voor vliegtuigen uit Aruba, Curaçao en Bonaire, zodat opeens veel passagiers vast kwamen te zitten op vliegvelden. Aruba ligt 30 kilometer van de Venezolaanse kust, Curaçao 70. Als het heel helder weer is, kun je de Venezolaanse kust vanaf ons eiland zien. Dat is vaak in september het geval. Sinds gisteren is het proces aan de gang tegen de vermeende moordenaars op de bekende politicus Helmin Wiels. Toen we Christiaan wegbrachten naar het vliegveld, aan het eind van de middag, werden de verdachten juist teruggebracht naar de cellen op het politiebureau van Rio Canario. Paramilitairen met stenguns hielden het verkeer tegen en leidden alles in goede banen. De van moord verdachte hoorde levenslang tegen zich eisen. Hij was in Nederland gedetineerd, omdat men hier zijn veiligheid niet kon garanderen. Interessant is of men ook te weten komt wie de opdrachtgevers zijn. In verband hiermee zit een ex-minister van financien in de cel. Hij wordt verhoord. Een andere verdachte, een loterijbaas, is weer vrijgelaten. En er is nog een ex-minister verdacht. Het rommelt hier. Zou er nu een beerput opengaan? Bon nochi!

Geologische expeditie

Vorige week maakte ik deel uit van een geologische expeditie naar de binnenlanden. Het was een hele ervaring. Lees hier mijn verslag. Vóór dag en dauw vertrokken we van huis naar het verzamelpunt aan de St. Michielsweg in Julianadorp. Hier woonde de leider van de expeditie, een geoloog. Een goed half uur later dan de bedoeling was, vertrokken we naar het eerste punt, waar onderzoek zou worden gedaan. Een half uur later vertrekken is normaal voor Curaçaose begrippen. Ten Westen van Julianadorp was een berg, waarop olietanks staan. De olietanks waren niet het onderwerp van onderzoek, maar de verschillende aardlagen en breuklijnen. Curaçao lag miljoenen jaren geleden waar nu de Galápagos-eilanden liggen, ten Westen van Ecuador. De plaat waarop ons eiland lag schoof tussen Noord- en Zuid-Amerika, die toen nog niet met elkaar verbonden waren door een landengte, door en kwam terecht in wat nu de Caribische Zee is. De sporen zijn daarvan nog te vinden op ons eiland. We hadden een mooi uitzicht op de Drie Gebroeders, drie lage bergen. Achter de olietanks hadden we een prachtig uitzicht op Wechi en Malpais. Daar moet ergens de oudste Indianennederzetting gevonden zijn. Deze Indianen kwamen uit Venezuela. We reden nu naar de Vlakte van Hato. Die bestaat voor een groot deel uit kalksteen, dat poreus is en regenwater doorlaat. Er was ook een ondergronds meertje. We konden allerlei fossielen vinden. Even verderop waren er rotswanden, die van onderen uitgeschuurd waren door zeewater of opgegeten door kalksteen etende diertjes. De rotsformaties waren interessant om te zien. We waren hier op het heetst van de dag en we moesten ons een weg banen door de mondi. Vele giftige cacteeen versperden ons de weg. Daarna gingen we naar de Seru Djaka a Kom'e, een berg van 113 meter hoog bij Tera Corá. De berg heet vertaald "de rat heeft hem gegeten" omdat de bergwand er zo uitziet. Hier zagen we de verschillende aardlagen en nog resten van gesteente uit het Noordelijke Andesgebergte, dat hier in de loop van miljoenen jaren was terecht gekomen. De zon zinderde aan het firmament toen we hier ons onderzoek deden en uitleg kregen van de deskundige. Van Tera Corá reden we nu naar landhuis Savonet in  het noorden. Hier hadden we een eetpauze. We werden vergezeld door padvinders uit de regio. Er was een jamboree van padvinders uit de verschillende eilanden van de Cariben. Sommige spraken Engels (van de Engelse eilanden), anderen Frans (van Martinique en Guadeloupe). Na de eetpauze liepen we het Christoffelpark in. Diep in het park zagen we interessante rotsformaties en aardlagen, die over elkaar geschoven waren, weer in de loop van miljoenen jaren. In de verte zagen we de Christoffelberg. We liepen niet over een pad, maar over een natuurlijke rooi, waarlangs het regenwater werd afgevoerd. Moe maar tevreden sloten we de excursie af. De meeste deelnemers aan de excutrsie hadden een korte cursus geologie gevolgd. Ik was introducé. De volgende dag rustten we uit op het strand van Playa Manzalina bij landhuis San Juan. We waren niet de enigen, maar het was er niet druk. Daar is het strand te afgelegen voor. We zaten in de schaduw van een Manzalinaboom, die giftige vruchten heeft.Ze branden in je huid als je niet oppast. We zwommen even in de zee. Voor de kust lag een catamaran, die later weer vertrok. Voordat de slagboom van het terrein van San Juan dicht ging, verlieten we het gebied. Het was een rustige middag geweest. Nog iets over het weer van vanavond (21.45 uur plaatselijke tijd) (ik heb immers een weerstation aangeschaft): de luchtvochtigheid is 75%, de temperatuur 30,5 graden Celsius en de luchtdruk 1004 milibar. Het was vandaag overdag 35 graden. Maar de Passaatwind maakt het draaglijk. Ik ben, na het lezen van Nederlandse literatuur, begonnen met het lezen van Antilliaanse literatuur. Je moet dan denken aan schrijvers als Boeli van Leeuwen, Diana Lebacs en Frank Martinus Arion. De nationale bibliotheek "Frank Martinus Arion" is mij daarbij behulpzaam, want daar kan ik deze boeken lenen. Bon nochi!

Sunset Waters

Gisteren zijn we weer in Bandabou geweest. Via Soto reden we naar Sunset Waters. We kwamen hierbij langs Groot Santa Martha. Het is een landhuis op een voormalige plantage. Nu is er een sociale werkplaats gevestigd. Er waren onlangs moeilijkheden met de deelnemers en de directie. Dit heeft de minister van Sociale Zaken de kop gekost. Men zoekt nu een ander. Maar de screening is nog in volle gang. We waren een tijdje niet geweest in Sunset Waters. De weg erheen was er niet beter op geworden. Er waren nu gaten in het wegdek. Sunset Waters is een ressort, dat enkele jaren geleden failliet gegaan is. Het werd onbewaakt achtergelaten en de plaatselijke bevolking heeft het helemaal gestript. We waren niet de enigen op het strand. Er wordt toch nog gebruik gemaakt van Sunset Waters, hoewel er geen faciliteiten meer zijn. We lazen in de krant, dat het ressort een nieuwe eigenaar heeft. Die wil er wel weer in investeren. Hopelijk wordt het dan weer een leuk ressort. Toen het nog een fungerend ressort was, gingen vele Curaçaoenaars erheen met vakantie. Vakantie in eigen land, heet dat. Sunset Water ligt op het punt, waar de Santa Marthabaai uitmondt in de zee. In de verte zagen we de Christoffelberg. Van Sunset Waters reden we naar Lagun. We dronken daar koffie op het terras van Bahia. We hadden een mooi uitzicht op de baai en de bergen. Playa Lagun is meer een familiestrand. Van Lagun  reden we via Westpunt en Barber weer naar Willemstad. In Westpunt zijn er veel appartementen en vakantiehuisjes. Het is het verste punt van Willemstad, bijna 40 kilometer. We hebben dus een rondje eiland gedaan. Christiaan is bezig met zijn  stempels te halen voor de uitreis. Els gaat eraan beginnen. Ik heb onlangs een weerstation gekocht. Ik beheer nu dus een weerstation en ik kan je het weer van ons deel van het eiland doorgeven. Op het ogenblik is het 21.15 uur plaatselijke tijd en de weeersomstandigheden zijn als volgt: de temperatuur is 29,7 graden Celsius; de luchtvochtigheid is 72%; het kwik staat op 1004 hPa (dit is al dagen zo; het weer is hier erg stabiel). Bon nochi!

Vertrek

Hier dan weer een bericht uit Curaçao na weken afwezigheid. We hebben Lotte gisteren uitgezwaaid op het vliegveld Hato. Ze heeft drie jaar bij ons gewoond. Ze gaat naar de hogere hotelschool in Den Haag. Op 27 juni j.l. was de diploma-uitreiking op het Radulphus College. Ze heeft de Havo gedaan. Christiaan neemt het vliegtuig op 4 augustus a.s. Hij gaat bouwkunde studeren in Delft. We hopen, dat hij er nu blijft. Els heeft een baan aanvaard in Nederland. Eind september vertrekt ze. Ik hoop ook werk te vinden in Nederland. Zolang dat niet lukt, blijf ik hier, want je moet toch ergens van leven. Zodra er nieuws is, hoor je het.
Christiaan heeft zijn rijbewijs gehaald. Gefeliciteerd! Het halen van het rijbewijs is hier veel goedkoper dan in Nederland. Voor ca. 850 gulden kun je het halen. 1 euro = NAf 2,42. Dan kun je het zelf uitrekenen.
We zijn vorige maand twee weken in Nederland geweest om onze kinderen en onze ouders te bezoeken. Het was een drukke tijd. Nu zijn we dus weer terug op Curaçao. Het is warm hier, maar gelukkig kan ik er goed tegen. Het is regelmatig 34 graden. Door de passaatwind is het draaglijk. Die waait altijd, behalve in augustus/september. Dan is het hier bloedheet. In deze tijd van het jaar koelt het 'avonds en 's nachts nauwelijks af. Laatst was het te middernacht nog 30 graden! Een heerlijke temperatuur hier.
Politiek is het rustig op ons eiland. Ex-premier Schotte is weer vrijgelaten. Hij werd alleen verhoord in verband met het witwassen van geld en valsheid in geschrifte. De bewijzen tegen hem worden verzameld. We weten nog steeds niet wie opdracht gegeven heeft tot de moord op Helmin Wiels, nu al meer dan een jaar geleden. De daders zijn wel gepakt. Ik denk, dat een hele beerput opengaat als de intellectuele daders worden gevonden. De minister van sociale zaken en werkgelegenheid is opgestapt. Dat is niet vrijwillig gebeurd. Ze kreeg een motie van wantrouwen in de Staten. Ze was lid van de PS. Die partij zoekt nu naar een andere kandidaat. De veiligheidsdienst is nu bezig met de screening van de beoogde kandidaat. Premier Asjes heeft onlangs het Parke Tropikal heropend, de dierentuin. Ze hadden geldgebrek en de dierentuin dreigde gesloten te worden. Dat zou jammer zijn geweest. Zo gaat alles achteruit. Laatst hebben we trouwens een ananas gegeten uit eigen tuin. We hebben hem zelf opgekweekt en hij was lekker. Er hangen weer veel banen aan de bananenboom, zag ik. Dat wordt straks weer lekker smullen van tropisch fruit. Bon nochi!

Koningsdag 2014

Gisteren vierden we op Curaçao koningsdag. Het was nog op 30 april, want de regering had de wet niet op tijd klaar, die de vrije dagen regelt. Boze tongen beweren echter, dat men dit jaar de koningsdag op 30 april vierde om geen vrije dag te missen. De koning is op 27 april jarig, maar aangezien deze dag op een zondag viel, zou de koningsdag op zaterdag 26 april gevierd moeten worden, zoals in Nederland en op Aruba en St. Maarten wel is gebeurd. Zaterdag is echter al een vrije dag, waardoor men dus en vrije dag zou missen. En vrije dagen zijn hier heilig. Kom er niet aan. Men viert liever feest dan te werken. We kregen ook twee dagen geen krant.
We reden naar het Holiday Beach hotel, waar we de auto neerzetten. Overal stonden auto's geparkeerd, maar hier viel het mee. We liepen naar het Renaissance hotel en het Riffort, waar we de kraampjes en stalletjes al tegenkwamen. Velen liepen in een oranje shirt. Hier en daar wapperde de Nederlandse vlag. Het was minder druk dan vorig jaar, was onze indruk, maar nu werd ook op de Boulevard aan zee en in Zuikertuintje de koningsmarkt gehouden. We liepen over de pontjesbrug naar Punda. Er lag eren cruiseschip in de Sint-Annabaai. Aan de Handelskade dronken we een kop koffie. Er was nog net een plaatsje vrij voor ons. De marine en de kustwacht voeren op de baai rondjes. Aan de Sha Caprilleskade was er een stand van de Caprilleskliniek, waar we gingen kijken. We liepen daarna door naar het Wilhelminaplein, waar verschillende bekenden een stand hadden. Het was dus gezellig druk. Na een paar uur in de stad verbleven te hebben, vonden we het welletjes en keerden we huiswaarts. We dronken nog wat bij het Holiday Beach hotel aan het strand. Er kwam juist een nieuw cruiseschip binnenvaren. Het liep tegen 12 uur en het was wel een beetje laat voor de aankomst van een cruiseschip. We wisten niet tot wanneer het schip hier bleef. Vandaag is het 1 mei. Dan hebben we ook een vrije dag, want het is de Dag van de Arbeid. Velen nemen morgen een snipperdag, zodat ze vijf aaneengesloten dagen niet hoeven te werken. Ik zei het al: men houdt hier van feestvieren. De Vereniging van het Bedrijfsleven van Curaçao vindt echter dat de productie te laag ligt door al dat feest vieren. Ik denk, dat ze gelijk hebben. Om welvaart te creeren zul je hard moeten werken. Het gaat allemaal niet vanzelf. De economie van Curaçao kromp de laatste jaren of zat op de nullijn. Nu voorspelt men een heel lichte groei. Volgend jaar wordt de koningsdag wel op 27 april gevierd, tenminste als de wet dan wel klaar is! Bon nochi!