Santa Barbara

Gisteren was het Pasen. Het was stralend weer en we reden naar Santa Barbara. Toen we bij de poort van het resort  aankwamen, moest ik mijn identiteitsbewijs laten zien. Dat was eerder nooit het geval geweest. Nu heeft het Santa Barbara beach and golf resort nieuwe eigenaren. Voorheen heette het Hyatt Regency. Misschien hebben de strengere maatregelen hiermee te maken. In elk geval, nadat mijn identiteitsbewijs gecontroleerd was, ging de slagboom open. Het was alsof je bij een grens was. We reden langs een goede weg naar de jachthaven. Er lagen weinig boten. Misschien waren de meeste aan het varen op het Spaanse Water. We liepen voor een deel over het golfparcours. Er stonden mooie villa's. Op de achtergrond zagen we de Tafelberg. Jammer, dat men die aan het afgraven is. Daarna gingen we naar het hotel met strand. Alleen hotelgasten mogen hier aan het strand. Voorheen mochten ook lokale bewoners van het strand gebruik maken, maar dan moest je wel 50 US dollar per dag betalen - een schandalig hoog bedrag. Dus lokale mensen kunnen geen gebruik maken van dit strand, terwijl het vroeger een populair strand was. We dronken wat aan de strandbar en we liepen langs de zee. Daar zagen  we een schip in moeilijkheden. Het dreigde te stranden. De reddingsbrigade kwam er al aan, maar gelukkig ging alles nog net goed en kon het schip ongedeerd de haven binnenvaren. Stranden met de haven in zicht - dat is ook wat! Het was in het resort drukker dan ooit. Kwam het door de nieuwe eigenaar of omdat het Pasen was? Veel lokale bewoners gaan soms een weekend met hun familie in een  resort op het eiland zitten. Aan het eind van de middag gingen we weer naar huis. De volgende dag zou ik gaan wandelen op de Koredor bij de waterfabriek, maar toen ik eraan kwam, was de weg afgesloten. Het was seú, het oogstfeest en dan was er een parade van mensen in klederdracht. Ik liep dus maar een rondje langs het Holiday Beach hotel, de begraafplaats aan de Roodeweg en winkelcentrum Colón. Dit winkelcentrum is in verval. Veel panden stonden leeg. Het zal ook afgebroken worden om plaats te maken voor het nieuwe ziekenhuis. Dit wordt gebouwd tegenover het oude. Graafmachines waren er al bezig. Er lag een hele hoop puin. Verder moeten er nog enkele percelen onteigend worden, maar men is alvast begonnen. Eindelijk, na veertig jaar praten! Bon nochi!

Blauwbaai

Het was gisteren weer mooi weer (wanneer niet op ons eiland?) en we gingen naar Blauwbaai. Het is een voormalige plantage bij Klein Sint-Michiel, aan de zuidkust. Langs de voormalige Weg naar Bullenbaai (nu genoemd naar msgr. Romer, de voormalige pastoor van Jan Doret, in de buurt van Blauwbaai). Op hert terrein van Blauwbaai kun je golfen. Er staan ook vakantiewoningen. Ook is er het landhuis Blauw (heb ik niet gezien). We reden naar het strand. Op de parkeerplaats zagen we onze oude auto staan. Het eiland is klein. Ik was voor het eerst op het strand van Blauwbaai. We hoefden niet te betalen, hoewel het wel aangegeven was, en konden gewoon doorlopen. Je mocht geen eten en drinken en stoelen meenemen. Je kon gratis gebruik maken van de ligbedden. We lagen onder de palmen en keken uit op zee. Het water was lekker koel in de hitte van de dag. Het wordt hier elke dag weer warmer. We hebben weinig regen gehad de laatste tijd. Het eiland verdort. Alles ziet bruin. We moeten de planten elke avond water geven. Het was niet gek druk op het strand. Ik heb verder niets meer te melden. Het leven gaat zijn gangetje. Wel worden er veel moorden gepleegd op het eiland. Overvallen op winkels (toko's) zijn er ook vaak. Er zijn blijkbaar mensen, die snel rijk willen worden ten koste van anderen. Ze zouden eerlijk de kost moeten verdienen in plaats van zich bezig te houden met de misdaad. Maar dit schijnt nu wereldwijd een probleem te zijn . Wel pakt de politie de boeven regelmatig op, maar dat weerhoudt anderen niet om zich toch misdadig te gedragen. Christiaan heeft de ziekte van Pfeiffer en moet zich rustig houden. Hij gaat nu halve dagen werken in de supermarkt te Jan Thiel. Lotte is aangenomen op de hogere hotelschool in Den Haag. Ik hoop, dat je nu weer bij bent. Bon nochi!

Cabana Beach

Na lange tijd gingen we afgelopen zaterdag weer naar Cabana Beach. Het is een mooi zandstrand aan de zuidkust van Curaçao. Het is een toeristische trekpleister. Je kunt hier de zee in zonder waterschoenen, want het strand is hier kunstmatig aangelegd en er zijn geen puntige rotsen. Je kunt hier op een strandbed liggen onder een palapa of in de felle zon, je kunt er eten en drinken en volleyballen. De stranden zijn hier naast elkaar. Aangrenzend was Wet and Wild, waar veel discofeesten worden gehouden. Daar zijn ook nieuwe winkeltjes gebouwd. Het is er leuk geworden. We waren met Janny op het strand. Ze logeert bij ons. De volgende dag gingen we naar Playa Manzanilla op Bandabou. Dit ligt bij landhuis San Juan. De toegangsprijs was omhooggegaan van vijf naar acht gulden, dus een prijsverhoging van maar liefst zestig procent. Vandaar, dat het rustig was op het strand. Aan het eind van de middag gingen we weer weg. Om 6 uur ging de slagboom namelijk dicht. We reden naar landhuis Daniel, waar we koffie dronken. Ook daar was het rustig. Toen we thuis kwamen was het al donker. Op het ogenblik is het rustig op het eiland, afgezien van overvallen en moorden. Politiek gezien is het rustig. De regering heeft een dreigend faillissement voorkomen. Dat gebeurde o.a. door lastenverzwaring voor de burgers. Vooral de ouderen hebben hieronder te lijden. De Caribische gulden is nog steeds niet ingevoerd. Over dollarisering spreekt men niet meer. We hebben nog steeds de oude Antilliaanse gulden. Hij is nog steeds gekoppeld aan de dollar. Hopelijk blijft dat zo. Christiaan werkt nog steeds in de supermarkt en Lotte bereidt zich voor op het eindexamen Havo. Bon nochi!