Zondag zouden we naar het strand gaan. Het leek goed weer te zijn. We togen dus naar de Vaersenbaai, waar het Kokomo Beach is. Het strand is opgeknapt. Er zijn gratis ligbedden en stoelen, sommige onder een tentzeil tegen de brandende zon. Het strand was vroeger van de Politiesportvereniging. Er is een bar, waar je drankjes en eten kunt kopen en gezellig kunt zitten. Uit de exploitatie van deze bar onderhoudt men volgens mij het strand, want de drankjes waren nogal duur. Je mag zelf niets meenemen, geen eten of drinken, geen stoel of ligbed. We kwamen er dus aan. Twee bewakers stonden voor de ingang. Ze lieten ons vriendelijk binnen. Maar alles was bezet. Toen we er nog maar net waren, kregen we een regenbui over ons heen. We besloten maar naar het strand van Daaibooi te gaan, aan de gelijknamige baai. Via St. Willibrordus reden we erheen. De parkeerplaats stond bomvol. De Antillianen gaan 's zondags graag naar het strand. We waren nog niet eens uit de auto gestapt, of de lucht werd donker en we kregen weer een regenbui over ons heen. Wat nu te doen? Onverrichterzake huiswaarts keren? We waren dicht bij Coral Estate, waar vrienden wonen. We belden hen op of ze thuis waren. En ja, het was zo, we waren hartelijk welkom. Toen we bij de poort van het resort kwamen, begon het weer hard te regenen. De wacht vroeg waar we heen gingen en schreef onze naam op. De volgende keer moest onze vriend melden, dat we er aan kwamen. We hebben de rest van de middag dus maar doorgebracht op Coral Estate met een schitterend uitzicht op zee. Het tumbafestival is weer begonnen. We horen het elke avond, want de muziek is hard en de afstand tot het Festival Center, waar het festival gehouden wordt, is hemelsbreed niet groot. Straks wordt de winnaar van het festival gekozen en zijn nummer wordt dan een carnavalshit. Carnaval staat dus weer voor de deur. Iedereen bereidt zich erop voor. Er zijn nu nieuwgedrukte bankbiljetten in omloop. De oude waren smoezelig geworden. Over de invoering van de Caribische gulden spreekt niemand meer. We houden voorlopig de Antilliaanse gulden, hoewel de Nederlandse Antillen niet meer bestaan. Curaçao is een eiland vol tegenstrijdigheden. Iemand noemde het een bizar eiland. En dat is soms ook zo. Bon nochi!
dinsdag 31 januari 2012
woensdag 4 januari 2012
De beste wensen
Ik wens jullie allemaal alle goeds voor het nieuwe jaar. Het waren drukke weken voor mij. Kerst hebben we in gepaste sfeer doorgebracht. Hier op Curaçao kent men ook kerstbomen en kerstnachtdiensten, kerstconcerten en kerstbijeenkomsten. We hadden een kerstnachtdienst op het Fortplein. Gelukkig bleef het droog, want we zitten nog in de regentijd. Met oud en nieuw zijn we thuisgebleven. Vanaf onze porch zagen we het vuurwerk, dat in de stad afgestoken werd. Er was veel aandacht aan besteed. Met oudjaar was de oliebollenmix in de supermarkten uitverkocht. Christiaan wilde namelijk oliebollen bakken. Ook al zo'n Hollandse traditie, die hier op Curaçao in stand gehouden wordt. We hebben maar oliebollen gekocht. Els heeft vanavond de laatste opgegeten. Maandagavond waren we op de receptie van de gouverneur. Deze werd gehouden op het Fortplein. In zijn toespraak besteedde hij aandacht aan de geestelijke gezondheidszorg. We zagen vele bekenden, onder wie ministers en bestuurders en de delegatie van leden van de Eerste en Tweede Kamer uit Nederland, die hier op bezoek waren. Ze komen de stand van zaken op de eilanden opnemen voor ze een interparlementair overleg hebben in St. Maarten. In de krant las ik, dat Eric Lucassen van de PVV voor de onafhankelijkheid van Curaçao pleitte. Dat verbaast me niets. Maar ik denk, dat de Curaçaose bevolking zelf daar nog niet aan toe is, in weerwil van het standpunt van de PS. Er waren hapjes en drankjes en het was gwezellig. Morgen moeten de kinderen weer naar school. Ze hebben veertien dagen vrij gehad. Langzamerhand komt alles weer in zijn oude ritme. Saludos.
Abonneren op:
Posts (Atom)